Postępowanie po cynkowaniu

Powłoki cynkowe, nie poddane jeszcze wpływom atmosferycznym, są wrażliwe na działanie wilgoci przy ograniczonym dostępnie powietrza. Dotyczy to głównie nowo wykonanych powłok cynkowych, które w początkowym okresie charakteryzują się dużą reaktywnością chemiczną. Dość szybko tworzy się biały nalot (tzw. biała korozja). Zjawisko to również występuję w przypadku, gdy woda deszczowa nie ma możliwości spływu z powłoki cynkowej.

Aby zapobiec pojawieniu się białej korozji, zaleca się układanie konstrukcji ocynkowanych we właściwy sposób (również podczas transportu), polegający na zapewnieniu swobodnego krążenia powietrza. W tym celu wskazane jest stosowanie przekładek dystansowych uniemożliwiających stykanie się ze sobą dwóch elementów ocynkowanych. Elementy ocynkowane najlepiej przechowywać pod dachem, z dala od materiałów tworzących środowisko agresywne (nawozy, kwasy,itp.).

Podczas składowania oraz montażu, należy unikać źródeł obcej rdzy. Konstrukcja ocynkowana, nie powinna być poddawana dodatkowej obróbce mechanicznej (cięciu, wierceniu, szlifowaniu, itp.) z uwagi na uszkodzenie powłoki antykorozyjnej. Pozostawienie ogniska korozji bez zabezpieczenia, powoduje powstawanie nowych ognisk korozji oraz szybsze zużywanie się warstwy ochronnej cynku.

W celu zapewnienia równorzędnej ochrony antykorozyjnej wymagane jest, aby elementy ocynkowane ogniowo łączone były elementami łączącymi również ocynkowanymi ogniowo. Elementy łączące (śruby, nity) zabezpieczone w sposób inny niż cynkowanie ogniowe (np. galwanicznie) z uwagi na niewielką grubość powłoki cynkowej, nie nadają się do zastosowania w warunkach atmosferycznych na zewnątrz.