Cynkowanie ogniowe

Cynkowanie jest jedną z najczęściej stosowanych metod ochrony stali przed korozją. To zespół czynności mający na celu pokrycie powierzchni przedmiotów stalowych cienką warstwą cynku w celu zabezpieczenia ich przed korozją powodowaną przez warunki atmosferyczne. W procesie cynkowania wykorzystywany jest mechanizm elektrochemiczny. Cynk ma niższy potencjał korozyjny od stali i w związku z tym tworzy na jej powierzchni powłokę anodową. Metaliczna powłoka zabezpiecza stal nie tylko izolując ją od środowiska, ale także sama jako pierwsza ulega utlenieniu, chroniąc metal podłoża.

Istnieje kilka metod cynkowana konstrukcji metalowych: proszkowe, ogniowe, galwaniczne czy natryskowe. Jednak najbardziej rozpowszechnione i znane na całym świecie, a tym samym w Polsce, jest cynkowanie ogniowe zwane także cynkowaniem zanurzeniowym. Powłoki cynkowe charakteryzują się najlepszymi własnościami ochronnymi w stosunku do żelaza i stali, zarówno pod względem kosztu osadzania, jak i grubości wytwarzanych warstw.

Cynkowanie ogniowe jest ekonomiczne

Cynkowanie ogniowe jest najbardziej ekonomiczną metodą, ponieważ koszt cynkowania ponoszony jest tylko raz. Powłoka cynkowa zapewnia wieloletnią ochronę stali przed korozją bez konieczności renowacji. Natomiast koszty zabezpieczenia wyłącznie powłoką malarską rosną schodkowo w czasie z uwagi na konieczność wykonywania co kilka lat napraw. Powłoka malarska stosunkowo szybko się starzeje, Średnio co 6-7 lat wymaga konserwacji.

Cynkowanie ogniowe jest trwałe

Średnia trwałość powłoki cynkowej to 30-50 lat. Okres ten zależy od obciążenia korozyjnego środowiska, w którym konstrukcja przebywa oraz od grubości samej powłoki cynkowej. Należy pamiętać, że wartość ochronna powłok zwiększa się wraz ze wzrostem ich grubości. Gorsze właściwości ochronne cynku obserwuje się jedynie w środowisku o dużej wilgotności lub dużym zasoleniu.